Orzeł Biały 2 - Marcin Sergiusz Przybyłek

Polacy zaś, choć smaczni, W CZASIE WOJNY NIE MAJĄ SOBIE RÓWNYCH!

WYP KURGARA JOBA SMOKA! - ryknął Gott i tupnął nogą.

Wprowadzenie

„Orzeł Biały 2” to kontynuacja nietuzinkowej powieści postapokaliptycznej Marcina Przybyłka, będącej częścią serii, która w oryginalny sposób łączy elementy science fiction, groteski, militarnego zacięcia i ostrej satyry społeczno-politycznej. Nowe wydanie drugiego tomu stanowi okazję do ponownego spojrzenia na tę książkę – nie tylko jako kontynuację przygód bohaterów znanych z pierwszego tomu, ale również jako osobne dzieło, które rozwija i pogłębia wizję świata przedstawionego.

Fabuła

Akcja powieści ponownie zabierze nas do futurystycznej Polski. Narracja prowadzona jest z rozmachem, przeplatając sceny walki, dialogi pełne cynizmu i ironii oraz momenty refleksji nad kondycją Świata. Akcja rozpoczyna się w tym samym momencie w którym rozstał się nami Tom I. Dalej będziemy towarzyszyć Batalionowi "Orzeł Biały" który, po wydarzeniach z części I, dostanie potrzebne uzupełnienie oraz nowe, nietypowe, rozkazy. Dodatkowo spojrzymy również na Zielony Świat oczami jednego z orków który uważa się za... no właśnie! Sami przeczytacie! 😄

Orzeł Biały - Marcin Sergiusz Przybyłek

Polacy zaś, jak wiemy, całkowicie dają dupy w czasach pokoju, jeśli natomiast chodzi o wojnę, nie mają sobie równych. Fantastyka to taka sama literatura jak każda inna. Tylko do lektury potrzebna jest jedna rzecz (...) - Wyobraźnia. Wprowadzenie Dwa powyższe cytaty są idealną kwintesencją lektury książki Orzeł Biały autorstwa Marcina Sergiusza

MojaFantastyka.plAleksander

Opinia

Tak jak i w I Tomie, tak i tutaj autor zadbał o to byśmy się nie nudzili, zapewniając ciekawe zwroty akcji. Zabawne dialogi i nieokrzesany język dalej dbają o dobrą zabawę, natomiast nowe postacie dają powiew świeżości. Autor puszcza również oczko w stronę fanów twórczości Bartosza Walaszka (ale nie zdradzę Wam tutaj za dużo). Narracja prowadzona jest w formie powieści Kronikarza. Tak jak w przypadku rozdziałów "ludzkich" dobrze to pasuje, tak nie do końca miało to sens w przypadku rozdziałów "orczych". Choć nie czuję, że jestem targetem czytelniczym dla tej pozycji, tak były momenty, że z zaciekawieniem nurkowałem w kolejne strony, lecz osobiście najbardziej przeszkadzał mi język i sposób w jaki postacie odnoszą się do siebie.

Podsumowanie

Moja opinia odnośnie książki będzie mocno zbliżona do poprzedniej części. Choć nie jest ona dla wszystkich, amatorzy tego typu historii odnajdą się tutaj jak w domu. Ciekawa, nietypowa misja którą zrealizują Orły, da nam rozrywkę w nudne popołudnia. Bezczelne postacie, kąśliwy humor i wojskowa sztuba to znak rozpoznawczy tej serii i drugi Tom nie ustępuje pierwszemu w tym zakresie.